Entamu
Ensin dulda la Primer Sidre L’Añu marca l’entamu de la temporada sidrera asturiana, darréu que namás rematar ésta desencadenóse toa una sucesión d’actividaes sidreres de lo más desemeyada. Dende xornaes de la cultura de la sidre a talleres y concursos d’echar sidre, díis, xornaes y certames de la sidre, un auténticu ábanu qu’en munches ocasiones ye malo de siguir, darréu que se sobroponen nel tiempu.
Ye nido que la recién reconocencia pola UNESCO de la nuesa cultura sidrera como Padremuñu Cultural Inmaterial de la Humanidá nun foi ayena a esta eclosión, darréu que permitió reivindicar con arguyu la nuesa mesma cultura, pero tamién ye cierto que les más d’estes actividaes lleven realizándose dende va munchos años, en casos como los de la Sociedá de Festeyos de San Pedro de La Felguera, dende fai más de mediu sieglu.
Sicasí, échase de menos dalguna triba d’iniciativa istitucional nel campu la cultura asturiana de la sidre. Cabríe esperar que dende’l ‘Principado’ o dende cualesquier de los conceyos asturianos, la reconocencia de la UNESCO xenerara dalgún tipu de rempuesta, sofitu o iniciativa pa dar puxu a esta cultura, y lo cierto ye que fasta agora nun foi asina.
Ye más, costatamos qu’a estes altures siguen siendo munches les actividaes festives, musicales y gastronómiques realizaes n’Asturies -sobromanera les que son entamaes por empreses de fora del nuesu país- nes que la sidre asturiano nun apaez per denguna parte, y cabe entrugar cómo esti fechu nun foi valoráu poles distintes alministraciones de quien depende la so autorización -conceyos básicamente- de tala miente que considérese una condición sine qua non la presencia -en condiciones dignes, de xacíu- de la nuesa sidre nestos eventos, siquier en dalguna de les sos presentaciones.
Metantu, siguimos esfrutando de les pumareas en flor, y d’esta primavera felizmente lluviosa, de les sidres d’esta nueva temporada sidrera y de toa esta maraviyosa cultura sidrera que siguimos recreando y desendolcando díi ente díi.
